Trauma, gezinnen en ouderenzorg

Het was traumatisch om degene van wie ik hou naar een bejaardentehuis te moeten laten gaan. Maar ik kon niet meer voor haar zorgen. Ik had geen keus; ze had meer zorg nodig dan ik kon geven. Het was niet de bedoeling dat het zo zou gaan - ik heb dementie en we dachten dat ik eerst zou gaan. Het was erg pijnlijk.

Het trauma heeft niet alleen te maken met de beslissing om mijn vrouw naar de bejaardenzorg te laten gaan. Ik vond het ook traumatisch om haar achteruit te zien gaan. Ze lijdt en dat is voor ons allebei moeilijk, om verschillende redenen.

Het is traumatisch om haar zo kwetsbaar te zien en te weten dat ze zich bewust is van hoe kwetsbaar ze is. Ze is volledig afhankelijk van het personeel voor zorg en van mij voor emotionele steun. Als ze zich bang of kwetsbaar voelt, of als er iets misgaat met haar verzorging, dan voel ik dat het ergst. Ook al geef ik haar geen fysieke zorg, ik ben wel verantwoordelijk voor haar en die verantwoordelijkheid weegt zwaar op mij.

Omdat ik verantwoordelijk voor haar ben, kan ik niet weggaan en haar achterlaten. Ik hou nog steeds van haar. Maar het is moeilijk voor me om haar te zien lijden, en dan is er het conflict voor mij omdat ik denk dat ik niet zou moeten voelen wat ik voel. Ik zou willen dat ik een beter persoon voor haar was. Ik heb een schuldgevoel.

Er zijn dus al die lagen van trauma, die stressvolle en schrijnende kwesties in verband met haar verzorging waar ik mee om moet gaan. Daarbovenop komen nog de problemen met mijn eigen dementieproces, waardoor het nog ingewikkelder wordt om mijn relatie met mijn vrouw en met het personeel dat voor haar zorgt te navigeren.

Steve Grady beschrijft de alledaagse trauma's die familieleden kunnen ervaren wanneer ouderen gebruik maken van ouderenzorg. Steve's ervaringen zijn niet ongewoon, maar er wordt wel zelden over nagedacht. Dat is niet verwonderlijk, want de principes van traumagerichte zorg worden pas sinds kort toegepast op de ervaringen van ouderen en zorgverleners.

In de ouderenzorg moeten we praten over de invloed van familietrauma op de ouderenzorg en de belangenbehartiging van ouderen. Inzicht in trauma in deze contexten kan helpen om de best mogelijke resultaten voor de oudere cliënt te bereiken. Veel dienstverleners voelen zich echter slecht uitgerust om met getraumatiseerde families te werken.

Om deze kloof te helpen overbruggen, schetst dit artikel de ervaringen van gezinnen met betrekking tot alledaagse trauma's en trauma's die verband houden met misbruik of verwaarlozing van een oudere die toegang heeft tot ouderenzorg. We geven ook praktische strategieën voor een trauma-geïnformeerde aanpak.

Alledaags trauma

Zoals het verhaal van Steve laat zien, kunnen familieleden een trauma oplopen wanneer iemand van wie ze houden ouderenzorg nodig heeft. .

kan betrekking hebben op:

• kwaliteit van de zorg: bezorgdheid over misbruik, verwaarlozing en de kwaliteit van de ouderenzorg

• schuldgevoel bij verzorgers: intern conflict over het niet kunnen voldoen aan de zorgbehoeften van de oudere zonder ondersteuning

• verdriet: verdriet om de fysieke scheiding van een partner of ander familielid wanneer een oudere naar een verzorgingstehuis gaat

• kwetsbaarheid: moeite hebben om de achteruitgang van de gezondheid en onafhankelijkheid van de oudere te verwerken.

Onrust kan zich op onverwachte manieren manifesteren, zoals het voorbeeld van Catherine duidelijk maakt:

Toen ik verpleegkundig unitmanager was in de ouderenzorg, hadden we een welverdiende reputatie voor goede zorg. Ons team werkte hard en deed vaak meer dan zijn best om ervoor te zorgen dat bewoners een zo goed mogelijk leven hadden. Maar vaak, als er kleine dingen fout gingen, zoals ontbrekende was of problemen met het eten, werden familieleden heel erg boos op ons.

Ik herinner me dat ik dacht dat de reacties onevenredig waren, dat gezinnen niet erg vrijgevig of vergevingsgezind waren. Achteraf kan ik zien dat de ontbrekende was of het eten triggers waren voor .

Ouderenzorgdiensten kunnen de neiging hebben om families als 'moeilijk' te bestempelen wanneer hun reacties buiten proporties lijken. Als je deze reacties echter bekijkt door een traumalens, kun je begrijpen wat de families denken of voelen. Dit kan helpen om conflicten op te lossen en de dienstverlening te verbeteren.

Een traumalens is vooral belangrijk na een ernstig incident.

Ernstige incidenten en trauma

Getuige zijn van misbruik, verwaarlozing of andere ernstige incidenten kan ertoe leiden dat familieleden getraumatiseerd raken. Dit plaatsvervangende of secundaire trauma wordt verergerd wanneer dienstverleners geen openheid van zaken geven, zich verontschuldigen en niet communiceren of inspanningen leveren om de zorg te verbeteren.

Familietrauma's worden vooral verergerd wanneer de schade van een incident wordt gebagatelliseerd. Catherine geeft een voorbeeld:

Sally belde me op om te zeggen dat ze de kamer van haar moeder in een bejaardentehuis binnenliep en haar moeder seksueel misbruikt zag worden door een mannelijke bewoner, die bovenop haar lag.

Het personeel dat reageerde op Sally's noodkreet vertelde haar dat de bewoners gewoon aan het knuffelen waren en dat het hun seksuele recht was om dat te doen. Het personeel voegde eraan toe dat het ook in orde was omdat haar moeder door haar dementie morgen zou vergeten wat er gebeurd was.

Sally's trauma toen ze getuige was van de aanranding van haar moeder werd verergerd doordat het personeel niet erkende dat er een aanranding had plaatsgevonden. Sally was bezorgd dat het personeel haar moeder niet veilig zou houden. De reacties van het personeel brachten niet alleen Sally's moeder in gevaar van verder seksueel misbruik, maar traumatiseerden ook Sally en haar familie.

Hoewel de eerste prioriteit van het personeel in de ouderenzorg is om ervoor te zorgen dat de oudere persoon veilig is en kwaliteitsvolle zorg krijgt, is het ook belangrijk om te begrijpen hoe je moet werken met getraumatiseerde families. Een traumalens kan hierbij helpen.

Hoe een traumalens aanbrengen

Het toepassen van een traumalens op het werken met families is vooral belangrijk wanneer er moeilijkheden of conflicten ontstaan tussen de dienstverleners en de families. In deze context wil de traumalens de dienstverleners helpen om het perspectief van de familie te begrijpen, zodat mogelijkheden om de zorg en diensten voor de oudere persoon te verbeteren, geïdentificeerd kunnen worden.

Conflicten met families zien als een kans om mogelijkheden te identificeren om de zorg en diensten te verbeteren is één manier om een traumalens toe te passen op de situatie.

Waar mogelijkheden voor verbetering bestaan, zouden dienstverleners:

• familieleden uitnodigen om hun zorgen te delen

• familieleden uitnodigen om suggesties te doen voor betere zorg

• openheid van zaken geven - bijvoorbeeld excuses aanbieden en strategieën bespreken om de zorg en diensten te verbeteren

• de besproken verbeteringen doorvoeren en deze communiceren met de gezinnen

Soms ontstaan er problemen met familieleden en zijn er geen erkende mogelijkheden om de zorg en diensten te verbeteren, of botsen de voorkeuren of behoeften van de familieleden met die van de oudere persoon. Als dit gebeurt, zoek dan steun bij de diensten voor belangenbehartiging van ouderen.

Een traumagerichte benadering van het werken met families geeft geen voorrang aan de behoeften van families boven die van de oudere cliënt. Integendeel, het erkent de belangrijke rol die families spelen in de zorg en belangenbehartiging, vooral wanneer een oudere persoon niet in staat is om over zijn ervaringen en behoeften te communiceren.

Over Dr. Catherine Barrett

Dr Catherine Barrett is de CEO van Celebrate Ageing Ltd, een liefdadigheidsinstelling die ageisme bestrijdt en respect voor ouderen opbouwt. Ze werkt al meer dan 40 jaar met ouderen, als verpleegkundige, academicus en thought leader.

Over Steve Grady 

Steve Grady is voorstander van dementie en ouderenzorg. Hij leeft zelf met dementie en is ervaringsadviseur bij verschillende onderzoeksprojecten en lid van een adviescommissie bij verschillende lokale gezondheidsnetwerken die zich inzetten voor hervorming van de ouderenzorg en dementie.

Disclaimer: De informatie op deze website is geen vervanging voor individueel gezondheidsadvies van een gezondheidsdeskundige.