Elizabetta droeg haar huis over aan haar zoon

Elizabetta was vastbesloten tot haar dood in haar eigen huis te blijven wonen. Haar zoon, Kalevi, moedigde haar aan het eigendomsrecht van het huis aan hem over te dragen, omdat dit gunstig zou zijn voor zijn positie bij de bank, en zei dat zij er de rest van haar leven kon blijven wonen. Elizabetta wilde haar zoon graag steunen en besloot dat dit geen probleem was omdat hij het huis op een dag zal erven.

Zij informeerde Centrelink, die bevestigde dat zij een belang in de woning had als oma-flat, zodat dit geen gevolgen had voor haar leeftijdspensioen.

Toen Kalevi's bedrijf instortte, liet de bank hem weten dat hij Elizabetta's huis moest verkopen om zijn schulden af te lossen. Elizabetta werd gedwongen haar huis, de buurt waar ze 60 jaar had gewoond, en haar prachtige tuin te verlaten en haar intrek te nemen in Kalevi's logeerkamer aan de andere kant van de stad.