Grootouders en kinderopvang
Een van de taken die veel grootouders op zich nemen tijdens hun pensioen is de zorg voor hun kleinkinderen. Voor sommigen betekent dit een middag per week of af en toe een school ophalen. Voor anderen kan het betekenen dat zij de hele dag voor hun kinderen zorgen, zodat de ouders kunnen werken.
Naar schatting zorgt een kwart van alle Australische grootouders regelmatig voor hun kleinkinderen, gemiddeld 12 uur per week.
Australische grootouderszorg
Meer informatieVoor veel grootouders is de mogelijkheid om veel tijd met hun kleinkinderen door te brengen positief, maar het kan ook gepaard gaan met druk en uitdagingen. Dit wordt nog verergerd wanneer de oudere in hetzelfde huis woont als de kleinkinderen, want een conflict kan niet alleen leiden tot gespannen relaties, maar ook tot problemen met de levensomstandigheden of de financiële zekerheid. In sommige gevallen kan de oudere merken dat zijn bijdrage aan het huishouden wordt gewaardeerd wanneer de kinderen jong zijn en meer zorg nodig hebben, maar dat dit verandert wanneer de kinderen opgroeien of wanneer de oudere door zijn toenemende leeftijdsgerelateerde gezondheidsbehoeften niet meer in staat is om voor de kinderen te zorgen.
Net als andere gezinsregelingen kan de zorg voor kleinkinderen baat hebben bij eerlijke en open discussies tussen de grootouders en de ouders over verwachtingen, tijdsverplichtingen en kosten. Het kan ook helpen om deze besprekingen regelmatig te documenteren en te evalueren om ervoor te zorgen dat iedereen tevreden blijft met de regelingen.
Oorzaken van het conflict
Hoewel de meeste gezinnen de regelingen voor iedereen positief zullen vinden, zijn er soms conflicten die mensen ontevreden of gekwetst kunnen maken. In sommige situaties kan dit conflict leiden tot een breuk in de familierelatie en kan de grootouder het contact met zijn kleinkind worden ontzegd.
Je voelt je onder druk gezet om te veel hooi op je vork te nemen
Een ouder persoon kan aanbieden om op zijn kleinkinderen te passen, denkend dat het een incidentele situatie zal zijn, om er vervolgens achter te komen dat hij regelmatig of meerdere keren per week op de kinderen past. Dit kan hun eigen activiteiten beperken en uitputtend zijn. Het kan ook betekenen dat de oudere zich onder druk gezet voelt om niet op vakantie te gaan, werk aan te nemen of vrijwilligerswerk te blijven doen omdat er van hem verwacht wordt dat hij op de kleinkinderen past.
Verwacht wordt dat je voor de kosten opdraait
Sommige grootouders zorgen tijdens de schoolvakanties voor de kinderen en worden geacht hen naar verschillende activiteiten te brengen of voor amusement en maaltijden te zorgen. Dit doet de vraag rijzen wie hiervoor moet betalen. Wanneer de grootouder zich onder druk gezet voelt om uitgaven te doen die hij zich niet kan veroorloven, of het gevoel heeft dat zijn vrijgevigheid als vanzelfsprekend wordt beschouwd, kan een conflict ontstaan.
Niet gerespecteerd worden en verschillende opvoedingsstijlen
Grootouders kunnen merken dat hun kleinkinderen hen niet behandelen zoals zij verwachten te worden behandeld en kunnen teleurgesteld zijn als de ouders hun kinderen geen discipline bijbrengen of ingrijpen om dit op te lossen.
Grootouders kunnen het ook oneens zijn met de manier waarop de ouders hun kinderen opvoeden. Dit kan conflicten veroorzaken, vooral als de ouder het gevoel heeft dat hij door een grootouder wordt ondermijnd.
Te bespreken zaken
Alvorens de zorg voor kleinkinderen op zich te nemen, zijn er enkele punten die nuttig kunnen zijn om te overwegen en te bespreken met de ouders.
Hoe vaak wilt u voor uw kleinkinderen zorgen? Wilt u dat af en toe (naar behoefte) of regelmatig? Vindt u het prettig om nee te zeggen als u andere plannen heeft? Begrijpen de ouders dat er momenten kunnen zijn dat u afwezig of niet beschikbaar bent?
Komen de kinderen naar u toe, of gaat u naar hen toe? Bent u tevreden met de auto of het openbaar vervoer die dit met zich meebrengt?
Als de kinderen bij u thuis zijn, zorgen de ouders dan voor speelgoed, luiers, eten en snacks? Misschien wilt u praten over een kassasysteem of een terugbetalingssysteem voor incidentele kosten.
De ouders hebben misschien andere regels en disciplinaire strategieën dan de manier waarop u uw kinderen hebt opgevoed. Bent u bereid om de instructies van de ouders over de omgang met het gedrag van hun kinderen op te volgen? Bent u in staat om met de ouders te praten over uw eigen verwachtingen over hoe u behandeld wilt worden?
Als uw woonregelingen verband houden met de zorg voor uw kleinkinderen, zorg er dan voor dat u bedenkt wat er kan gebeuren als u de zorg niet meer kunt bieden of als de kinderen opgroeien en de zorg niet meer nodig hebben. Bent u nog steeds welkom om in het huis te wonen, en zult u dat graag doen als de kinderen er niet zijn?
Denk aan uw andere kinderen en kleinkinderen. Wilt u ook hen kinderopvang kunnen bieden? Bedenk hoe u ervoor kunt zorgen dat u niet te veel hooi op uw vork neemt en dat er geen wrok bij uw kinderen ontstaat.
Bronnen
Een huis delen met volwassen kinderen
Veel intergenerationele huishoudens ontstaan als culturele norm of als een manier om te zorgen voor ouder wordende ouders of kleinkinderen. Maar steeds vaker komt het intergenerationele huishouden voor omdat een volwassen kind terugkeert naar het ouderlijk huis (of in sommige gevallen nooit is weggegaan).
Veel ouders steunen hun volwassen kinderen graag door hen een woning aan te bieden tijdens hun jonge volwassenheid terwijl zij studeren of sparen voor een eigen woning. Er zijn aanwijzingen dat de COVID-19 pandemie heeft geleid tot een toename van volwassen kinderen die weer bij hun ouders gaan wonen: uit een onderzoek van het Australian Institute of Family Studies in juli 2020 bleek dat 21% van de 50- tot 59-jarigen kinderen had die weer thuis wonen, terwijl dezelfde trend werd waargenomen in de Verenigde Staten.
De pandemie heeft een blijvend effect gehad op de werkgelegenheid en de betaalbaarheid van woningen, terwijl de gesloten grenzen een einde maakten aan reizen overzee en mensen aanmoedigden om naar Australië terug te keren. Dit alles betekent dat volwassen kinderen meer kans lopen financiële of huisvestingsproblemen te ondervinden, en hun ouders kunnen misschien helpen.
Hoewel veel volwassen kinderen voor een kort bezoek zonder incidenten naar huis komen, kunnen er familieconflicten en zelfs ouderenmishandeling ontstaan, vooral als het volwassen kind problemen ervaart die hun gedrag beïnvloeden, zoals middelenmisbruik of onbehandelde geestelijke gezondheidsproblemen. Waarschijnlijk is het volwassen kind thuisgekomen vanwege een probleem of trauma in zijn leven, wat erop wijst dat het een moeilijke tijd doormaakt. Als het volwassen kind niet in staat is de nodige steun te krijgen of beslissingen te nemen om aan herstel te werken, kan de ouder in een moeilijke situatie terechtkomen.
Soms komt een volwassen kind terug naar huis en neemt zijn eigen kinderen mee. Dit kan een uitdaging zijn voor de oudere persoon, vooral als hij zich zorgen maakt over de veiligheid van zijn kleinkinderen en welke andere mogelijkheden er zijn.
Zoals in alle gezinssituaties waarin sprake is van gedeelde woon- of financiële regelingen, kan de terugkeer van een volwassen kind naar huis baat hebben bij een eerlijke en open discussie over wat van eenieder wordt verwacht.
Het is niet onredelijk dat de oudere persoon wil dat zijn volwassen kinderen op tijd het huis verlaten, vooral als ze grof of respectloos zijn. Het is ook niet onredelijk om een financiële bijdrage van het inwonende kind te verwachten en een tijdslimiet te stellen aan de regeling.
Redenen waarom een volwassen kind zou kunnen verhuizen
Het kan zijn dat het volwassen kind weer gaat studeren of spaart om een huis te kopen, en dat de ouder een verblijfplaats heeft aangeboden om geld te besparen. Maar de meeste andere redenen die een volwassen kind kan hebben om weer naar huis te verhuizen, komen voort uit een probleem of moeilijkheid waarmee het te maken heeft gehad, wat zich kan vertalen in uitdagend gedrag.
Werkloosheid of financiële moeilijkheden
Het volwassen kind heeft misschien zijn baan verloren of is niet in staat geweest een lening af te lossen. Hoewel ze misschien maar een korte tijd hoeven te blijven tot ze weer op eigen benen kunnen staan, moet de oudere nagaan welke andere steun (behalve huisvesting) het kind nodig heeft of verwacht en welke inspanningen het kind waarschijnlijk zal doen om de situatie te verhelpen.
Misbruik van middelen
Het volwassen kind kan te maken hebben met verslavingsproblemen die zich vertalen in problematisch gedrag.
Gokproblemen
Dit kan het gedrag en de financiële situatie van het volwassen kind beïnvloeden en tot conflicten leiden. In sommige gevallen kan dit ertoe leiden dat het volwassen kind financieel misbruik maakt van de oudere of van hem steelt.
Geestelijke gezondheidsproblemen
Hoewel veel mensen hun geestelijke gezondheid goed kunnen beheersen en waar nodig behandeling en steun zoeken, blijkt dit voor sommigen erg moeilijk. Het kan de reden zijn dat een volwassen kind naar huis terugkeert, en het kan hun gedrag beïnvloeden of veel zorg en steun van de ouder vergen.
Relatiebreuk of gezinsgeweld
Soms keert een volwassen kind terug naar het ouderlijk huis wanneer zijn relatie eindigt of wanneer het een gewelddadige partner is ontvlucht. In sommige gevallen hebben zij geweld gepleegd tegen hun partner en zijn zij door een interventiebevel verplicht hun eigen huis te verlaten.
Hoe een familieovereenkomst kan helpen
Als de basisregels en verwachtingen vanaf het begin van de afspraken worden gecommuniceerd, is de kans kleiner dat er later misverstanden of conflicten ontstaan.
Een familieovereenkomst zou kunnen inhouden:
hoe lang het familielid zal blijven
hoe het gezinslid zal bijdragen aan de huishoudelijke uitgaven
of het familielid andere mensen kan laten logeren (zoals een partner, vrienden of kinderen)
of er delen van het onroerend goed zijn die privé zijn
die verantwoordelijk zal zijn voor huishoudelijke taken, waaronder maaltijden, schoonmaken en boodschappen doen
of drinken of roken in huis is toegestaan
of drugsgebruik of ander bijzonder gedrag wordt getolereerd
hoe lang van tevoren wordt aangekondigd dat het gezinslid moet vertrekken, bijvoorbeeld als het de regels overtreedt.
Kan een volwassen kind gedwongen worden te vertrekken?
De oudere heeft het recht om te kiezen wie er bij hem thuis woont en om een veilige en conflictvrije omgeving te hebben. Als een volwassen kind is teruggekeerd naar huis (of nooit is weggegaan) en de regeling niet goed werkt, kan de oudere persoon besluiten dat het tijd is dat zijn kind vertrekt.
Als het volwassen kind weigert te gaan, is er geen eenvoudige manier om dit voor elkaar te krijgen. Een juridisch centrum of een dienst voor ouderenmishandeling kan advies geven. Dit kan inhouden dat er een brief of gesprekspunten worden opgesteld waarin het kind wordt gevraagd te vertrekken.
Familiebemiddeling of geschillenbeslechting kan passend zijn als het volwassen kind bereid is zich in te zetten en de oudere bereid is te onderhandelen. Het kan zijn dat zij besluiten dat het volwassen kind voor een korte periode mag blijven terwijl zij andere regelingen treffen, of dat een aantal overeengekomen grenzen worden vastgesteld, met dien verstande dat het volwassen kind moet vertrekken als het deze overeenkomst schendt.
Als het volwassen kind zijn ouder mishandelt, kan het nodig zijn dat de ouder een bevel tot interventie of aanhouding van geweld uitvaardigt, waardoor het volwassen kind uit huis wordt gezet. De politie kan dit bevel dan uitvoeren als het kind niet vrijwillig vertrekt. Diensten voor ouderenmishandeling of huiselijk geweld kunnen helpen met advies hierover, en als de oudere in gevaar is, moet hij of zij contact opnemen met de politie.
Steun voor de oudere en steun voor het volwassen kind
Als het volwassen kind naar huis is teruggekeerd als reactie op een traumatische of moeilijke situatie in zijn eigen leven, kan het externe steun nodig hebben die verder gaat dan wat een ouder kan bieden.
In elke staat en op elk grondgebied zijn er verschillende ondersteuningsmogelijkheden voor mensen met een psychische aandoening, drugs- en alcoholmisbruik of gokproblemen. Ouderen kunnen met hun eigen huisarts of een dienst voor ouderenmishandeling praten over welke dienst voor hun familielid geschikt zou kunnen zijn.
Het is ook belangrijk dat de oudere zelf steun zoekt. Het kan heel moeilijk zijn om een kind in nood te zien, vooral als zijn gedrag schadelijk is voor zichzelf of anderen.
Mind
Een dienstverlener in de geestelijke gezondheidszorg die de Carer Helpline (1300 554 660) beheert om familie, vrienden en verzorgers van mensen met een psychische aandoening te ondersteunen.
Mind
Meer informatieCarer Gateway
Een landelijk netwerk dat mantelzorgers in contact brengt met ondersteuning in hun omgeving. Bereikbaar op 1800 422 737, maandag tot vrijdag van 8 tot 17 uur.
Nationale Alcohol en Andere Drugs Hotline
Geeft gratis en vertrouwelijk advies over alcohol en andere drugs. Kan gecontacteerd worden op 1800 250 015.
Carer Gateway
Meer informatieFamily Drug Support Australië
Biedt informatie en steun aan gezinnen van drugs- en alcoholgebruikers, waaronder een 24-uurs hulplijn op 1300 368 186.
Family Drug Support Australië
Meer informatieOnline hulp bij gokken
Steun voor iedereen die met gokken te maken heeft, inclusief een 24-uurs hulplijn. 1800 858 858
Online hulp bij gokken
Meer informatieBronnen
Disclaimer: De informatie op deze website is geen vervanging voor individueel juridisch advies.
Alle opmerkingen worden gemodereerd. Ga naar onze gebruiksvoorwaarden voor richtlijnen over hoe u deel kunt nemen aan onze community.